Εμφανίζεται συνήθως κατά την εφηβεία ή και αργότερα και αποτελεί ένα από τα βασικά αιτία υπογονιμότητας στον άνδρα.
Η κιρσοκήλη σε αρκετές περιπτώσεις είναι ασυμπτωματική και δεν απαιτεί κάποια θεραπεία.
Όταν όμως συμβαίνει κάποιο από τα παρακάτω τότε η κιρσοκήλη χρήζει αντιμετώπισης:
- αρχίζουν να επηρεάζονται οι παράμετροι του σπερμοδιαγράμματος
- ο αριστερός όρχις αρχίζει να υπολείπεται σε μέγεθος σε σχέση με τον δεξί
- ο ασθενής έχει μια σχετικά μεγάλου βαθμού κιρσοκήλη κι έντονα συμπτώματα
- το ζευγάρι διερευνάται για υπογονιμότητα και δεν έχει βρεθεί άλλη αιτιολογία
Η αντιμετώπιση της κιρσοκήλης γίνεται με τη χειρουργική απολίνωση όλων των διατεταμένων φλεβών του σπερματικού τόνου.
Υπάρχουν διάφορες χειρουργικές τεχνικες που έχουν κατά καιρούς εφαρμοστεί όπως για παράδειγμα η οπισθοπεριτοναϊκή και η βουβωνική προσπέλαση. Η μέθοδος ωστόσο που έχει κερδίσει έδαφος σήμερα λόγω των χαμηλών ποσοστών υποτροπής της κιρσοκήλης είναι η χαμηλή υποβουβωνική προσπέλαση με τη χρήση οπτικών μέσων μεγέθυνσης του χειρουργικού πεδίου, όπως loops ή μικροσκόπιο. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται το καλύτερο δυνατό χειρουργικό αποτέλεσμα με τα χαμηλότερα ποσοστά υποτροπής της κιρσοκήλης και τις λιγότερες επιπλοκές.
Η επέμβαση πραγματοποιείται υπό ολική νάρκωση με τη μορφή ημερήσιας νοσηλείας, ο ασθενής επιστρέφει δηλαδή στο σπίτι του την ίδια μέρα μετά το χειρουργείο.
Στις επιπλοκές μετά το χειρουργείο περιλαμβάνονται η ανάπτυξη υδροκήλης γύρω από το όρχι, το αιμάτωμα και η διαπύηση τραύματος. Ο κίνδυνος υποτροπής είναι υπαρκτός αλλά με την επιλογή της κατάλληλης μεθόδου αλλά και την εφαρμογή άρτιας χειρουργικής τεχνικής ο κίνδυνος αυτός ελαχιστοποιείται. Τέλος αρκετά σπάνια επιπλοκή είναι η μετεγχειρητική ατροφία του όρχι η οποία εμφανίζεται στο 0,5% των ασθενών.